Metoda Mulligana

Metoda Mulligana została stworzona przez Fizjoterapeutę z Nowej Zelandii Briana Mulligana. Opracował on w latach 90-tych nową koncepcję diagnostyczno-terapeutyczną mobilizacji stawowej z ruchem. Nowatorskie podejście tej koncepcji polega na połączeniu ruchu biernego wykonywanego przez fizjoterapeutę i ruchu czynnego wykonywanego przez pacjenta.

Metoda Mulligana zakłada:

• bezbolesność podczas stosowania techniki,
• funkcjonalne obciążenie stawów,
• łączenie ruchu biernego z ruchem czynnym,
• stosowanie docisku na końcu bezbolesnego zakresu ruchu,
• wykonanie odpowiedniej liczby powtórzeń,
• zalecenie „zadania domowego” indywidualnie dobranych ćwiczeń.

Praktyczne zastosowanie metody Briana Mulligana daje fizjoterapeutom wiedzę i narzędzia do pracy z pacjentami z dysfunkcjami w obrębie stawów kręgosłupa, stawów obwodowych i z chorobą krążka międzykręgowego, dolegliwościami i zawrotami głowy, chronicznymi stanami bólowymi narządu ruchu i innymi.

Techniki terapeutyczne połączone z ruchem dają możliwość stosowania ich u pacjentów przebywających na oddziałach szpitalnych jak i leczonych w trybie ambulatoryjnym. Wyposażają pacjenta w niezbędne informacje dotyczące postępowania w okresie zaostrzenia choroby, wykonywania czynności dnia codziennego w sposób nieprowokujący wystąpienie objawów. Przygotowują do profilaktyki nawrotów choroby oraz przejęcia przez pacjenta części odpowiedzialności za proces leczenia.

Atutem koncepcji Mulligana jest bezbolesność wykonywania terapii, co zapewnia komfort i bezpieczeństwo zarówno pacjenta jak i fizjoterapeuty oraz stosowanie pozycji obciążenia ciężarem ciała bez uzyskiwania chwilowego odciążenia, które zwykle łagodzi objawy i występuje w innych metodach manualnych. Pacjent nie jest biernie poddawany terapii, lecz aktywnie w niej uczestniczy.

Wykorzystując tę metodę w terapii możemy szybciej osiągnąć nasz główny cel funkcjonalny, którym może być np. umiejętność gry w squasha.