Krioterapia miejscowa

Zabieg polega na miejscowym ochłodzeniu tkanek z wykorzystaniem fizycznego zjawiska jakim jest zmiana stanu skupienia substancji z ciekłej na gazową. Substancją, stosowaną w krioterapii miejscowej jest azot. Podczas zabiegu, pod wpływem różnicy ciśnień w pojemniku i na zewnątrz, dochodzi do przejścia substancji ciekłej w gaz, a powstałe opary wykorzystuje się do ochładzania tkanek. Temperatura parowania azotu to ok. -196 °C (przy wylocie dyszy ok. -190 °C). Pacjenci zobowiązani są do ścisłego przestrzegania poleceń fizjoterapeuty, gdyż niepoprawnie przeprowadzony zabieg może doprowadzić do odmrożeń. Krioterapia miejscowa przynosi bardzo dobre efekty terapeutyczne.

Czas trwania zabiegu: 1,5 – 3 min

Wskazania:

• ostre zapalenia i niektóre przewlekłe,
• obrzęki występujące po urazach, po operacjach, przy zapaleniach,

Przeciwwskazania:

• krioglobulinemia, zimna aglutynacja lub hemoliza, hemoglobinuria na zimno,
• pokrzywka (uczulenie na zimno), nadwrażliwość na zimno, choroba Raynauda,